Korzystanie z ryczałtu od dochodów spółek (tzw. estoński CIT) przez podmioty związane z szeroko pojętą własnością intelektualną (IP), w tym z oprogramowaniem, jest ograniczone na podstawie art. 28j ust. 1 pkt 2) lit e) ustawy o CIT, który stanowi, że opodatkowaniu estońskim CIT nie może podlegać podatnik, jeżeli co najmniej 50% jego przychodów z działalności osiągniętych przez niego w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług (VAT), pochodzi z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw.
W związku z powyższym pojawia się zatem pytanie czy ograniczenie to dotyczy przychodów osiąganych w modelu software as a service (tzw. SaaS), gdzie podatnik osiąga przychód nie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych, lecz w oparciu o udostępnienie pewnego rozwiązania informatycznego świadczonej przez siebie usługi w ramach umowy nieprzyznającej nabywcy żadnych uprawnień związanych z prawami autorskimi.
W dotychczasowej praktyce interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wykształcił się pogląd, zgodnie z którym udostępnianie oprogramowania w modelu SaaS nie stanowi przychodu z praw autorskich wskazanego w art. 28j ust. 1 pkt 2) lit. e) ustawy o CIT, wobec czego osiąganie przychodów z oprogramowania w tym modelu nie stanowi przeszkody do wyboru estońskiego CIT.
Celem uniknięcia wątpliwości w zakresie tego, jak Dyrektor KIS rozumie termin SaaS w zakresie zgody na łączenie go z estońskim CIT, należy przytoczyć fragment stanu faktycznego pozytywnej, interpretacji indywidualnej z dnia 23 sierpnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-2.4010.258.2023.2.IN:
„Istota tego modelu sprowadza się do udzielenia dostępu do wybranych funkcjonalności oprogramowania, bądź wyświetlania efektów użytkowania oprogramowania zainstalowanego wyłącznie w środowisku sprzętowo-systemowym należącym do dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Nie towarzyszy temu natomiast powielenie oprogramowania na sprzęcie odbiorcy usługi, w szczególności jego instalacja. Wnioskodawca zakłada, że w takim przypadku stworzone przez niego oprogramowanie funkcjonować będzie na należących do niego serwerach bądź w tzw. chmurze.
Celem skorzystania z funkcjonalności oprogramowania bądź efektów jego działania kontrahent zobligowany będzie uiścić opłatę w formie,
a) subskrypcji, czyli stałej, miesięcznej opłaty, lub
b) opłaty za każde pojedyncze skorzystanie z oprogramowania.
W tym modelu kontrahent Wnioskodawcy nie będzie natomiast uprawniony do modyfikowania, rozpowszechniania, w tym użyczania lub najmu oprogramowania ani jego kopii, ani do wprowadzania jakichkolwiek zmian w kodzie źródłowym.”.
W uzasadnieniu interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2024 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.685.2024.2.EJ DKIS wskazał, że „Artykuł 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy CIT, stanowi o przychodzie z praw autorskich lub (…), w tym z tytułu zbycia tych praw.
Zgodnie z art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych dalej: PAiPP, przez autorskie prawa majątkowe rozumie się wyłącznie prawo twórcy do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.
Zarazem, z treści art. 52 ustawy o PAiPP wynika, że: Przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu (ust. 1) oraz przejście autorskich praw majątkowych nie powoduje przeniesienia na nabywcę własności egzemplarza utworu (ust. 2).
Wobec powyższego, w przypadku przedstawionego we wniosku modelu sprzedaży, źródłem uzyskiwanych przychodów będzie (jak zresztą wskazuje sama nazwa: „Software as a Service”) świadczenie na rzecz kontrahentów usług, a nie prawa autorskie.
Zatem przychody uzyskiwane ze sprzedaży w ramach modelu SaaS nie będą stanowiły „przychodów z praw autorskich”, w tym z tytułu zbycia tych praw, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy CIT.”.
Tożsame stanowisko co do relacji między estońskim CIT a SaaS zostało uznane za prawidłowe również w interpretacjach indywidualnych z dnia 23 sierpnia 2023 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.258.2023.2.IN, czy w tej z 16 lutego 2024 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.685.2023.2.EJ.
Tytułem podsumowania, estoński CIT jako model charakteryzujący się takimi zaletami jak niższe efektywne opodatkowanie, odroczenie momentu opodatkowania zasadniczo do chwili wypłaty zysków oraz uproszczenia w zakresie obowiązków księgowych, może okazać się optymalnym rozwiązaniem dla wielu spółek opierających swoją działalność na modelu SaaS.
Jak możemy Państwu pomóc w tym zakresie?
Oferujemy kompleksowe wsparcie zarówno w prawidłowym wdrożeniu estońskiego CIT, z uwzględnieniem specyfiki Państwa działalności, w ustrukturyzowaniu Państwa biznesów w sposób umożliwiający optymalne wykorzystanie tej formy opodatkowania, jak i w bieżącym doradztwie dla spółek rozliczających się w tym modelu.
